Het moet op een donderdagavond geweest zijn na thuiskomst van een repetitie. Het liep al tegen middernacht toen ik door de vermoeidheid heen iets voelde opborrelen wat me een enorme boost aan energie gaf. Ik stelde een microfoon af, zette de bandrecorder aan en begon te zingen. Als in één vloeiende beweging kwam Incantare naar de oppervlakte drijven en alle delen volgde elkaar als in één adem op. Toen ik het terugluisterde had de compositie eigenlijk al zijn vorm en behoefde het alleen wat maatcorrectie, transpositie en arrangementen.

Er was alleen één probleem.

Het hele muziekstuk kwam me een beetje vreemd voor. In die tijd, eind ‘91 speelde ik in diverse formaties als slagwerker en zanger-bassist. Met de meeste bands speelde we een soort Cross-over Funkrock. Incantare was hierin een vreemde eend maar de ervaring van iets dat er met kop en staart uitrolde en de totstandkoming ervan was geheel nieuw. Nu was ik al bezig met het uitproberen van nieuwe vormen maar met de voorgaande composities werd meestal met een thema of een stukje tekst begonnen.                                              Bij het uitwerken van de tekst volgde er nog een ervaring. De jam-achtige stukjes tekst bevatte alles bij elkaar een heel verhaal wat het best omschreven kon worden als een bezinging of een uitgesproken overdenking van het leven om me heen. Incantare was dan ook de beste titel waarin dit allemaal samen gevat kon worden.

Toen ik het een week later terug hoorde realiseerde ik me dat het eigenlijk een gift was. Het kwam me voor als een archetypische ervaring en besloot dat alles wat voortaan op deze manier tot stand zou komen onder de verzamelnaam ‘The Greenman’ geplaatst zou worden.

Een beetje tegen de tijdgeest in besloot ik het muziekstuk verder uit te werken en boekte een studio. Een half jaar later nam ik het op, speelde alles zelf in en werkte voor het eerst naast de analoge opname apparatuur met de digitale mogelijkheden van die tijd, wat overigens niet verder kwam dan syncsporen en tic sporen die andere apparaten aanstuurden maar het verhoogde de mobiliteit van het opnemen op andere locaties. Het resulteerde tenslotte in een eerste oplage cassettes.

 

Geschreven en uitgevoerd door The Greenman. Opgenomen bij Stg. Slim, Studio SGN, engineer Gerdo Nieuwenhuizen en gemixt door Jos Joore en Johnny Groenen, Artwork, Liesbeth.

 

 

 

© All rights reserved